Mini-Baantje 2

Naar aanleiding van de expo in oktober 2010 organiseert Modelspoormagazine een minibaantjes-wedstrijd. Ik besloot (buiten competitie) mee te doen, waarbij opnieuw een deeltje van "Marche-en-Bières" apart wordt opgebouwd.
In juni 2010 kwam ik er achter dat ik de deadline niet zou halen - Mijn deelname aan de expo zal voor 2012 worden.

Het deel van Marche-en-Bières wat ik nu opbouw is de kermis op het plein voor het stadhuis. Om te mogen deelnemen aan de wedstrijd moet het minibaantje een stuk werkende, zinvolle spoorweg met spelmogelijkheden bevatten. Deze vereiste wordt ingevuld door een rollercoaster (een roetsjbaan, op de Sinksenfoor in Antwerpen spreekt men van een "Railway") Verder wens ik nogal wat andere attracties die eind van de jaren '50 bestonden: botsauto's, draaimolens, een rups (met sluitend doek), een bokstent, ... Voor het stadhuis aan het plein wou ik graag het districtshuis van Borgerhout nabouwen.
Het zal afhangen van de beschikbare tijd en de tegenslagen onderweg hoever ik zal geraken. Dat verhaal, dat startte in mei 2009, vind je op deze pagina.

De eigenlijke bouw van het stadhuis en de verschillende kermisattracties vind je terug via de links onderaan of verwijzing doorheen deze tekst. Deze pagina toont vooral hoe het baantje - eigenlijk een diorama met werkende delen - zelf werd opgebouwd. Het gaat hier dus vooral over de onderbouw, bovenbouw (fries) en sfeerbelichting, bestrating, beplanting, elektriciteits- en andere ondergrondse voorzieningen, ...

Het minibaantje bevindt zich bovenop het werkluik achter het station van Boulroie. De vorm van dit luik is een onregelmatige veelhoek met een grootste diameter van 133cm, met een iets oplopende achterzijde. Het luik was echter te breed om door de zolderdeur te kunnen, tenminste als het volgebouwd zal zijn met de kap erbovenbop. Dan kan het minibaantje immers alleen nog maar rechtop vervoerd worden.

Het dak van het minibaantje dient niet alleen ter verfraaïng van de "kijkkast", maar bevat ook de verlichting. Deze wou ik zo onopvallend mogelijk aanbrengen, en daarom koos ik ervoor om het plafond in segmenten op te delen. High-efficiency leds zorgen voor het licht zelf en zijn verborgen achter de dakdelen.
Het publiek zal kijken van de rechterzijde op de schets. Het blauwe gedeelte op de tekening is het bovenste stuk van de achtergrondplaat.


Net zoals het luik zelf is de kap die de verlichting zal bevatten een onregelmatige zeshoek. De maten nam ik over om een lattenkader te maken. De "hemel" van de fries bestaat uit stroken plexi, restanten van de achtergrondplaat die ik rond mijn hele baan heb aangebracht.
Rondom kwam een boord van 12cm breed, gemaakt van MDF en op maat gebrachte steuntjes.

Een stevige stap verder: Ook de achtergrond is gebouwd (van hetzelfde soort plexi, verstijfd met stroken MDF) en wordt ter plaatse gehouden met M8-draadstangen en lijm. Aan de buitenzijde kreeg hij al een eerste laag zwarte verf, om daarna de binnenzijde wit te schilderen. Stroken bluwe verf, steeds lichter naar de horizon toe, met de kwast overvloeiend geschilderd, zorgen voor een "hemelsblauwe" lucht.

Wolkjes en een groene rand onderaan vervolledigden de schilderwerken aan de binnenzijde. Op de kroonlijst - de voorkant van de fries - komt tenslotte nog de naam van het baantje (die nu nog even geheim blijft), waarna de gehele buitenkant nog een beschermende vernislaag krijgt.

Tijd voor de verlichting, die wordt aangestuurd door wat elektronica: Een microcontroller (AtMega8) stuurt 5 eindtrappen aan, goed voor 5 kringen van elk 10 superheldere LEDs. Elke kring heeft een lichtkleur: warmwit, blauw, geel, groen en rood. Hiermee is het mogelijk om dag/nacht-overgangen met ochtendgloed en een nachtelijk onweer na te bootsen.
Dat onweer (de bliksemflitsen) bleken onvoldoende krachtig, en daarom heb ik nog tien extra witte leds bij geplaatst. Nu is het effect bij licht gedempd omgevingslicht tenminste nog op te merken... Ik ben wel benieuwd welk effect de verlichting gaat hebben op de hoge structuren (stadhuis en railway) die in het baantje komen.

Nu de kap klaar is, kan die afgenomen worden en tijdelijk opzij gezet. De hoofdvoeding is gebouwd en kan aan de onderzijde geplaatst worden. Deze onderzijde moet nog verder verstevigd worden, en dient nog plaatsen te krijgen waar de afneembare poten geplaast en gefixeerd kunnen worden. Dit zal qua concept hetzelfde worden als bij mijn eerste minibaantje, de poten zullen zelfs hergebruikt worden. De stabiliteit zal echter beter moeten zijn dan die van dat eerste baantje, want nu komen er gevoelige kermisattracties op te staan.

Nu de kap opzij ligt en de onderbouw klaar is, kan de bestrating aangelegd worden. Uit twee diktes architectenkarton werden de straat zelf en het stadsplein gemaakt. Allemaal kinderkopjes, en ik ben dan ook blij dat ik destijds dat kasseirollertje heb gemaakt. Het indrukken van een halve vierkante meter kinderkopjes duurde daardoor slechts even lang als het pellen van het karton.

Al wat bij voorbaat gemaakt: riooldeksels. Een bevriend modelbouwer had er nodig, en daarom heb ik er meteen voor mezelf ook een reeksje geëtst.
De foto linksboven toont de situatie in juni 2010 - slechts enkele maanden voor de expo. Vooral de grote lege ruimte van het baantje valt op. Met nog enkele maanden te gaan was het duidelijk dat ik nooit op tijd zou klaar geraken.

Niettemin bouwde ik voort, maar dan nu voor een andere tentoonstellings-gelegenheid. Het stadhuis werd eerst afgebouwd. Eind augustus 2010 was dit klaar, op enkele details en wat verwering na. Ook onder het minibaantje moest er nog heel wat gebeuren. Zo was een tweede elektrische voeding noodzakelijk.

De eerste attracties werden geplaatst: de rups en een mini-miniatuurtreintje voor het nog aan te leggen stadspark. De rollercoaster werd de volgende grote attractie om te voltooien.

Een spiegeltent/danstent stond ook op het verlanglijstje. Daar hoort muziek bij, en dus een toestelletje om al de kermisgeluiden te mixen.

Het parkje waar het mini-miniatuurtreintje in rijdt, werd verder afgewerkt, onder andere met behulp van een zelfgemaakte statische gras-strooier.

De Verlichting van het minibaantje was niet krachtig genoeg, en daarom werd het aantal Leds fors verhoogd (van 60 naar 350!) - met een nieuwe sturing uiteraard ...
Een experiment met een tweede prototype voor de botsuto's was heel leerrijk, ondanks dat het karretje niet vlot bolde.

Een tussendoortje: Een standbeeld om ergens op het grote plein te plaatsen (ik weet nog niet precies waar). Oorspronkelijk was het een witmetalen figuurtje - schaal 1/50ste - maar met het galvaniseringsproces is het van een koperlaagje voorzien.

Een varia-reeksje: twee mensen proberen een slecht sluitende koffer dicht te krijgen, een geconcentreerde modelbouwer probeert iets (beter) aan te sluiten en één van de verbouwd MP3-spelertje die voor muziek en achtergrondgeluiden moeten zorgen op de kermis.


Tot 5 MP3-spelrs kan ik op dit printje aansluiten,
en op afstand (bvb vanuit software) schakelen

.


Een tussendoortje, dat al even wordt getest op het plein


De elektronica en wat servo's om de poppenkast aan te sturen - het begint al wat druk te worden onder het minibaantje - maar het werkt in elk geval... (laatste foto aanklikken voor een filmpje)

Ter nagedachtenis voor mijn pas overleden broer Walter: Een miniatuur-overzichtstentoonstelling aan het Stadhuis.








©2012 Gerolf Peeters - aangepast op 27.10.2013 Zie ook: Minbaantje 1 - Botsauto's - Railway - Rups - Spiegeltent - Stadhuis - Parkbaantje